Przeciwgruźlicze działanie Noni

W artykule badano działanie ekstraktów z rośliny Morinda citrifolia na prątki gruźlicy Mycobacterium tuberculosis.  Już w roku 1930 Degener opisał stosowanie rośliny znanej jako noni na Hawajach przez rdzenną ludność w leczeniu gruźlicy. Liczne publikacje donoszą o działaniu przeciwbakteryjnym soku z owoców czy liści Morinda citrifolia. Badania przeprowadzono w następujący sposób. Ususzone liście rośliny ekstrahowano etanolem a następnie rozdzielono na kilka innych frakcji. Oznaczało to uzyskanie różnych "wyciągów" z aktywnymi związkami: 

1. diterpene (E)-phytol  

2. triterpene cycloartenol ketosteroids 

3. stigmasta-4-en-3-one 3 

4. stigmasta-4-22-dien-3-one 

5. sitosterol 

6. stigmasterol 

7. 5,7 sterol campesta-5,7,22-trien-3-ol 

Po oczyszczeniu związków zbadano ich działanie przeciwgruźlicze. W tym celu zastosowano w eksperymencie hodowle bakterii M.tuberculosis H37Rv. Aby mieć kontrolę zahamowania wzrostu prątków do hodowli dodawano rifampicynę (antybiotyk). MIC (ang. Minimal Inhibitory Concentration) czyli minimalne stężenie antybiotyku hamujące wzrost wynosiło w przypadku tych bakterii 0,125μg/ml (mikrogram/mililitr). Wynik sugerował, że antybiotyk hamował wzrost bakterii. Następnie zbadano zahamowanie wzrostu bakterii przez wymienione wyżej związki. Oczywiście wzrost prątków najbardziej hamowała mieszanina wszystkich związków 1-7 (bez ich oczyszczania), bo aż  w 89-95%. Ale poszczególne związki dodawane do hodowli pojedynczo dały również obiecujące wyniki. MIC dla poszczególnych substancji wymienionych powyżej wyniósł (są to stężenia hamujące wzrost prątków):

1. 32 μg/ml

2. 64 μg/ml

3 i  4. poniżej 2 μg/ml (zastosowano razem ze względu na otrzymanie ich w małej ilości)

5.  128 μg/ml

6.   32 μg/ml

7.   2,5 μg/ml 

Rezultaty dają więc obiecujące wyniki. Oczywiście badanie odbyło się w warunkach laboratoryjnych na hodowlach bakteryjnych. Czy tak samo związki działają w ludzkim organizmie nie wiadomo i do tej pory nikt takich badań na ludziach nie przeprowadził. Wiadomo jednak, że roślinę noni od dawna stosowano w leczeniu chorób układu oddechowego.

Cholesterol a sok Noni

Obniżanie poziomu cholesterolu we krwi przez Noni.

W rozwiniętych krajach zawały serca są jedną najczęstszych przyczyn zgonów. Jest to spowodowane zarówno siedzącym trybem życia jak i złą dietą bogatą w tłuszcze. Nasz metabolizm ewoluował przez miliony lat, pierwotny człowiek odżywiał się głównie „roślinnie”, natomiast człowiek współczesny je głównie posiłki mięsne. Organizm ludzki nie zdążył się „przestawić’” na taki tryb odżywiania. 

Oczywiście cholesterol czy trójglicerydy są potrzebne organizmowi, chociażby do wytworzenia hormonów (kortyzolu, estrogenów czy testosteronu), jednak zbyt wysoki poziom jest bardzo szkodliwy. We krwi na całkowity cholesterol związany z proteinami składają się dwie frakcje: HDL (high density-lipoprotein tzw. dobry cholesterol) i LDL (low-density lipoprotein, tzw. zły cholesterol). Zbyt wysoki poziom cholesterolu, w szczególności frakcji LDL, prowadzi do tworzenia płytek miażdżycowych w naczyniach krwionośnych a następnie arteriosklerozy (miażdżycy).

Jeśli do tego dodać palenie papierosów efekt może być tragiczny. Zawarta w dymie nikotyna zwęża naczynia krwionośne, podnosząc tym samym ciśnienie krwi, a wolne rodniki utleniają cholesterol przekształcając go w szczególnie szkodliwą formę. 

W celu zbadania wpływu soku Noni na poziom cholesterolu we krwi wytypowano 132 osoby, kobiety i mężczyzn w wieku 20-60 lat z cholesterolem na poziomie powyżej 190mg/dl. Osoby podzielony na 3 grupy: dwie kontrolne i badana. Jedna z nich nic dodatkowego nie dostawała do picia, kolejna wodę z dodatkiem kwasu octanowego by nadać smak podobny do noni, a trzecia 120ml soku noni dziennie. Po miesiącu w grupie pijącej sok noni zaobserwowano średnio spadek cholesterolu z 235mg/ml do 190mg/ml, natomiast trójglicerydów z 242mg/dl do 193mg/dl. Ponadto zaobserwowano, że poziom HDL spadał a LDL wzrastał we krwi. W grupach kontrolnych nie zaobserwowano żadnych zmian.

Tekst został opracowany na podstawie książki prof. J. Westendorfa „Noni Morinda citrifolia. Old tradition and modern recognition”.

Witamy po przerwie

Po rocznej przerwie wracamy do omawiania artykułów podejmujących temat Morinda citrifolia. Od tej pory blog będzie aktualizowany w miarę możliwości regularnie. Blog uaktualnił swój wygląd i układ. Jeśli macie jakieś uwagi prosimy o uwagi na nasz adres mailowy nonibadania@gmail.com. Wszystkich zainteresowanych tematyką noni zapraszam do wpisania się na listę mailingową - newsletter. Będziemy w nim informować o nowych artykułach.

Przeciwgruźlicze działanie Noni

W artykule badano działanie ekstraktów z rośliny Morinda citrifolia na prątki gruźlicy Mycobacterium tuberculosis.  Już w roku 1930 Degener opisał stosowanie rośliny znanej jako noni na Hawajach przez rdzenną ludność w leczeniu gruźlicy. Liczne publikacje donoszą o działaniu przeciwbakteryjnym soku z owoców czy liści Morinda citrifolia. Badania przeprowadzono w następujący sposób. Ususzone liście rośliny ekstrahowano etanolem a następnie rozdzielono na kilka innych frakcji. Oznaczało to uzyskanie różnych "wyciągów" z aktywnymi związkami: 

1. diterpene (E)-phytol  

2. triterpene cycloartenol ketosteroids 

3. stigmasta-4-en-3-one 3 

4. stigmasta-4-22-dien-3-one 

5. sitosterol 

6. stigmasterol 

7. 5,7 sterol campesta-5,7,22-trien-3-ol 

Po oczyszczeniu związków zbadano ich działanie przeciwgruźlicze. W tym celu zastosowano w eksperymencie hodowle bakterii M.tuberculosis H37Rv. Aby mieć kontrolę zahamowania wzrostu prątków do hodowli dodawano rifampicynę (antybiotyk). MIC (ang. Minimal Inhibitory Concentration) czyli minimalne stężenie antybiotyku hamujące wzrost wynosiło w przypadku tych bakterii 0,125μg/ml (mikrogram/mililitr). Wynik sugerował, że antybiotyk hamował wzrost bakterii. Następnie zbadano zahamowanie wzrostu bakterii przez wymienione wyżej związki. Oczywiście wzrost prątków najbardziej hamowała mieszanina wszystkich związków 1-7 (bez ich oczyszczania), bo aż  w 89-95%. Ale poszczególne związki dodawane do hodowli pojedynczo dały również obiecujące wyniki. MIC dla poszczególnych substancji wymienionych powyżej wyniósł:

1. 32 μg/ml

2. 64 μg/ml

3 i  4. poniżej 2 μg/ml (zastosowano razem ze względu na otrzymanie ich w małej ilości)

5.  128 μg/ml

6.   32 μg/ml

7.   2,5 μg/ml 

Rezultaty dają więc obiecujące wyniki. Oczywiście badanie odbyło się w warunkach laboratoryjnych na hodowlach bakteryjnych. Czy tak samo związki działają w ludzkim organizmie nie wiadomo i do tej pory nikt takich badań na ludziach nie przeprowadził. Wiadomo jednak, że roślinę noni od dawna stosowano w leczeniu chorób układu oddechowego.

 

Protekcyjne ochronne działanie Noni na wątrobę

Artykuł opublikowany w 2008r omawia protekcyjne (ochronne) działanie  soku z owocu Noni na wątrobę. 

W kilku słowach naukowcy doszli do wniosku, że wątroba zwierząt, które piją sok noni, jest mniej podatna na uszkodzenia związkami chemicznymi. Tutaj do uszkodzenia wątroby użyto związku o nazwie chlorometan. Po podaniu związku zwierzętom obserwowano zmiany w wątrobie oraz sprawdzono wydzielanie enzymów wątrobowych. Najmniejsze uszkodzenia były u zwierząt, które piły sok noni. Autorzy wyciągają wnioski, że sok Noni działa ochronnie na wątrobę i może być naturalnym sposobem ochrony jakże ważnego  narządu  przed chemicznie indukowaną hepatotoksycznością. Duże dawki spożywania soku Noni są bezpieczne i nie powodują uszkodzenia komórek wątroby.

A poniżej bardziej dokładne omówienie artykułu. 

W doświadczeniu użyto szczurów szczepu SD (Sprague-Dawley). Zwierzęta podzielono na cztery grupy grupy. Jednej dawano do picia wodę a drugiej 20% sok z owocu Noni (firmy TNJ - Tahitian Noni® Juice).  Obydwu grupom  podawano tetra chlorometan(CCl₄). Jest to związek, który silnie uszkadza wątrobę, ma więc działanie hepatotoksyczne. Długotrwałe stosowanie wywołuje działanie kancerogenne (rakotwórcze). W doświadczeniu ponadto brały udział kolejne dwie kontrolne grupy szczurów, którym podawano do picia wodę albo sok Noni ale nie podano CCl₄. Po wykonanych doświadczeniach obserwowano poziom aminotransferaz wątrobowych oraz wykonano preparaty mikroskopowe z tkanki wątroby w celu oceny zniszczenia narządu.

Eksperyment 1

Grupę 16 szczurów podzielono na dwie części i jednej podawano do picia wodę, drugiej 20% sok z  Noni. Po 8 dniach połowie szczurów z każdej grupy został podany CCL4 w dawce 0,5ml/kg masy ciała. Szczury zostały uśpione 6 godzin później, wątroby zwierząt utrwalono i wykonano preparaty barwione H&E (hematoksyliną i eozyną). Natomiast z krwi zwierząt wykonano oznaczenia AST i ALT (próby wątrobowe), które są wskaźnikiem funkcjonowania wątroby.  Otrzymano następujące wyniki:

a – wątroba szczura, który pił wodę, nie został poddany działaniu CCL4.
b – wątroba szczura, który do picia dostawał 20% sok Noni, nie został poddany działaniu CCL4.
c – wątroba szczura, który do picia dostawał wodę, został poddany działaniu CCL4, wątroba uległa zniszczeniu. Widoczne są nekrotyczne komórki a także powiększone hepatocyty (komórki wątroby).
d – wątroba szczura, który do picia dostawał 20% sok Noni, został poddany działaniu CCL4, wątroba nie uległa zniszczeniu. Sok wykazał więc protekcyjne działanie. 

Eksperyment 2
Podobne doświadczenie zostało wykonane z rozłożeniem w czasie. Wyniki były podobne, sok Noni działał protekcyjnie. Wyniki na zdjęciu poniżej. Strzałką oznaczono zniszczone komórki wątroby.

 

Wpływ soku Noni na wydzielanie enzymów wątrobowych AST i ALT.

	AST (IU/L)	ALT (IU/L)
Kontrola – woda do picia	222±121**	67±31**
20% sok Noni do picia	184±31**	65±59**
woda + CCL4 w dawce 0,5ml/kg	1135±466	136±41
20% sok Noni + CCL4 w dawce 0,5ml/kg	358±69*	68±12**

Wydzielanie AST i ALT jest enzymatycznym dowodem zniszczenia wątroby. W przypadku enzymu ALT wydzielanie nie uległo zmianie przy działaniu CCL4 i jednoczesnej protekcji soku Noni. Natomiast wydzielanie AST zwiększyło się jednokrotnie przy protekcji sokiem Noni, natomiast bez ochrony zwiększało się aż pięciokrotnie. 

Autorzy wyciągają wnioski, że sok Noni działa ochronnie na wątrobę i może być naturalnym sposobem ochrony jakże ważnego  narządu  przed chemicznie indukowaną hepatotoksycznością. Duże dawki spożywania soku Noni są bezpieczne i nie powodują uszkodzenia komórek wątroby.